Its dark, so we shan’t be seen!

چيزي بوده وقتي شايد

لرزان در گريز از بادهاي قطبي

 برای به خاطر آوردن نامي

 برای فراموش كردن تصويري شايد

جايي در اعماق محوترين چشم اندازهاي زندگي

چيزي با نوري گنگ كه چشمانم

 براي دركش

به انتظار هزاران زمستان بعد ازين نشسته

ببين محو مي شوم در سفيدي اين چشم اندازها...

ببين چطور

 دارم دور مي شوم.