Its dark, so we shan’t be seen!

من مثل رفتگرهايی كه نيمه شب ها در خيابان آواز مي خوانند بي ربطم

مثل خياباني كه به هيچ كجا نمي رود بي دليلم.

اين شب هاي اشك هاي يكبند و نفس هاي بريده بريده

درد هايي كه از بس مزخرفند به قلم نمي آيند.

دردهاي پيچيده با دلايلي نفرت انگيز و ساده

اين شب ها،

دارم مثل ساختماني كهنه آرام آرام فرو مي ريزم.