Its dark, so we shan’t be seen!

مساله شاید

انتخاب میان چند چیز کوچک

و یک چیز بزرگ است.

کلیتی که به دست نمی آید...

زندگی را

باید به اجزی تشکیل دهنده اش تجزیه کنی

و آنها را آنقدر از هم دور نگه داری

که تاثیرشان بر هم قابل صرف نظر کردن باشد

و بعد نوع کثیف، آزار دهنده و بی رحم اما آرامش بخشی نسبی گرایی را

با سلول های رو به انحطاط مغز و جسمت تجربه کنی.

زندگی راه ها را جلوی پایت باز می گذارد

و بعد با لگد محکمی تو را به هر کدام که بخواهد پرت می کند

بازی کثیفی نیست

فقط خودخواهانه است.

مساله شاید
انتخاب میان خشونت و مهربانی ست
.
بیایید آرامتر بازی کنیم،
زندگی هم آرامتر بازی خواهد کرد!

I do believe , you can choose your way , to exist or not to exist

to accept the eternity or not

this is what i've felt